Henk en Susan zijn net terug van vakantie. Spanje; net iets onder Alicante. Benidorm, de Costa. Het weer was er fantastisch, maar ‘weinig zonnebrillen weer’, aldus Henk. En dat is jammer, want Susan had net een nieuwe zonnebril op sterkte gekocht Bij Maarten.
Susan: “De zonnebril die ik onlangs gekocht heb zou ik nooit zelf uit het rek hebben gepakt. Een grote, ronde bril. Maar toen ik hem opzette was ik helemaal enthousiast.”
Henk: “Als je er binnenkomt en vraagt om een bril die jou goed staat, dan komen ze binnen de kortste keren terug met een bril die gewoon ‘past’. Bij je gezicht, bij je stijl.”
Susan: “Ik denk dat onze stijl tijdloos is, en een beetje chic. En ook erg merkgericht. We blijven altijd verschillende brillen proberen.”
Henk: “Ik ben wel een béétje merk-geil; we hebben Porsche, TAG Heuer, Ray-Ban. Als we ergens komen en er ís een mooie brillenzaak, dan gaan we altijd even binnen om te kijken. Maar als er dan een mooie bril ligt die we willen, dan maken we een foto. Vervolgens gaan we naar Maarten.
Die zegt dan alleen maar: “Regel ik voor je.”
Henk:“Wij komen er al zolang als Bij Maarten bestaat. We waren misschien wel de allereerste klanten. Ik ben Bij Maarten terecht gekomen, omdat ik in Groningen een TAG Heuer bril had gezien. Dat leek me wel wat. Maarten opende toen net zijn zaak, en ik ben ernaartoe gegaan met de vraag.
“Wat toevallig,” zei hij toen, “want ik heb aanstaande maandag een gesprek met de vertegenwoordiger. Lijkt het je leuk om bij dat gesprek te zijn?”
“Natuurlijk ben ik toen aangehaakt, en dat typeert Maarten enorm. Hij betrekt klanten, is altijd transparant en biedt hele goede service. Wij voelen ons er altijd op ons gemak en (ook niet onbelangrijk voor een brillenzaak) geliefd.”
Henk: “Als mijn vrouw kleding koopt, en ze vraagt of het mooi staat dan zeg ik eigenlijk altijd ‘ja’. Dat gevoel heb ik bij sommige verkopers ook. Maar nooit Bij Maarten. Het is daar altijd gemeend. Als het je niet staat, dan hoor je dat. Paul de Leeuw had ooit een rond brilletje met van die veertjes aan de zijkant. Ik dacht: zo’n bril moet ik ook. Nou, dan kom je erachter dat iets ’t soms net niet is. Dat heb je soms. Bij Paul de Leeuw stond het wél goed.”
Henk: “We gaan om de twee maanden wel even langs om rond te lopen en te kijken. We kletsen even in de koffiehoek: “Hoe gaat het, hoe is het?”. Wat vinden we mooi, en wat juist niet? Ja, ‘thuiskomen’ klinkt misschien gek, maar zo voelt het wel een beetje.”
Henk: “Ik kan er slecht tegen dat Emmen onderaan de lijst ‘Mooiste Plekken om te Wonen’ staat. Ik ben het daar totaal niet mee eens; Emmen is hartstikke mooi, en daar ben ik ook trots op. Op wat we wél hebben. En ik dat Maarten daarin met zijn winkel voorop loopt. Dat Emmense gevoel zit echt in Maarten. In zijn winkel is het nooit opdringerig als je er zit. Je voelt je nooit verplicht tot het kopen van. Ze lopen altijd even mee naar de deur, maar nooit omdat het moet. Daar komt het echt uit het hart.”
Susan: “Maarten en Henk hebben een beetje dezelfde mentaliteit. Maarten’s humor; zijn denkwijze. Dat past gewoon bij ons.”
Henk: “Susan moest een keer haar bril af laten stellen. Toen zag ik een bril waar ik wel belang bij had. Maar: ik stond geparkeerd op een laden/lossen-plaats! “Ik maak wel even een nieuwe afspraak,” zei ik tegen Maarten. “Nee joh, ben je gek! Kom; dan doen we dat meteen even,” antwoordde hij. Hij verzekerde me: als ik een bekeuring zou krijgen, dan zou hij die betalen. Nouja, wie ‘A’ zegt… Er zat inderdaad een bekeuring onder mijn ruit. Ik ben teruggelopen naar de winkel, en als Maarten iets beloofd: hij heeft toen inderdaad die bekeuring betaald. Met die man is er gewoon nooit gezeur.”
Kom dan ook eerst even ‘thuis’ Bij Maarten voor een zonnebril van topklasse.